ආශ්චර්යය යනුවෙන් අදහස් කෙරෙන්නේ ආසියාවේ ආශ්චර්යය ආදී තැන්වල දී කියෑවෙන දේවල් නො වේ. ආශ්චර්යය යනු, සිතාගැනීමට, අදහා ගැනීමට නො හැකි දේ හැඳින්වීමට යොදා ගැනෙන පදයක් ලෙස ගැනීම වඩාත් සුදුසු ය. තව ද, බටහිර විද්යාවෙන් පැහැදිලි කළ නො හැකි එසේ නොමැති නම් එයට එරෙහි ව යන දැ හැඳින්වීමට මෙහි දී ‘ආශ්චර්යය’ යන්න යෙදේ. විවිධ ආගමික මතවාද දරන්නෝ, විවිධ දේවාල, කෝවිල් ඇසුරු කරන්නෝ තම තමන්ට අදාළ ශාස්තෘන්ට සහ අදාළ ස්ථානවලට සබැඳි ව මෙවැනි ආශ්චර්යයන් ඇතැ’යි පෙන්වීමට උත්සාහ ගනිති. එසේ ම, බටහිර විද්යාව තම ආගම කරගත්තෝ එවැනි දැ නැතැ’යි පෙන්වීමට උත්සාහ ගනිති. ඔවුන් බොහෝ විට පෙන්වීමට උත්සාහ ගන්නේ මේ ආශ්චර්යයන් ලෙස සලකන දැ සැබෑ ආශ්චර්යයන් එනම්, බටහිර විද්යාවෙන් පැහැදිලි කළ නොහැකි හෝ ඊට එරෙහි ව යන දැ නො ව ඊට අනුගත, එමඟින් පැහැදිලි කළ හැකි දැ බව ය. එසේ නොමැති නම් මේ උදවිය (බටහිර විද්යාව තම ආගම කරගත්) පවසනු ඇත්තේ, විද්යාව, ඉදිරියේ දී මේ පිළිබඳ ව නිවැරැදි විග්රහයක් කරනු ඇති බව ය.
මේ සියල්ල පිටුපස ඇත්තේ, අප සහ අප අවට සියල්ල පිළිබඳ සියල්ල දැනගැනීමේ ඒකායන මඟ බටහිර විද්යාව ය යන අදහස ය. දැනුම ලැබී ඇත්තේ, සහ ඉදිරියට ලැබෙන්නේ මේ (බටහිර) විද්යාව ඔස්සේ පමණක් බව මෙහි අදහස ය.
බටහිර විද්යාවේ සීමා පිළිබඳ ව විදුසර පාඨකයාට අමුතුවෙන් කියා දිය යුතු නැත. විශේෂයෙන් පසුගිය සංවත්සර කලාපය කියෑවීමෙන් වුව ඒ පිළිබඳ පැහැදිලි අවබෝධයක් ලද හැකි ය.
අතීතයට බලපාන පරි සංකල්ප නිර්මාණය යන්න තවදුරටත් පැහැ ලි කළ යුතු වෙයි. බටහිරයන් මන්දාකිණි යන සංකල්පය නිර්මාණය කර තවම අවුරුදු සියයක් නැත. එහෙත් බෞද්ධයනට සක්වළ දස දහස් ගණනක් අවුරුදු දෙ දහස් පන්සියයකට පෙර ද තිබී ඇත. සක්වළක් හෙවත් චක්රාවාටයක් යනු මන්දාකිණියක් යෑයි අපි කිසිසේත් නො කියමු. මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේ විශ්වයේ කෙළවර සොයන්නට උත්සාහ ගත් අවස්ථාවෙහි උන්වහන්සේ බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් වළකනු ලැබූ හ. බෞද්ධයන් එවැනි විශ්වයක් ගැන හුදු ආධ්යාත්මික ශක්තියෙන් පමණක් දැන සිටි අවධියක බටහිරයන් ගේ විශ්වය සෞර්ය ග්රහ මණ්ඩලයටත් කුඩා විය.
මා මෙයින් පෙන්නුම් කිරීමට තැත් කරන්නේ අවුරුදු දෙ දහස් පන් සියයකට පෙර බෞද්ධයන් ගේ විශ්වවේදී දැනුම බටහිරයන් ගේ දැනුමට වඩා ඉතා උසස් මට්ටමක තිබූ බව නො වේ. අවුරුදු දෙ දහස් පන් සියයකට පෙර බටහිරයන්ට මන්දාකිණි හෝ ඉතා විශාල විශ්වයක් හෝ නො තිබුණු බව ය. එවැනි තත්වයක ඊනියා මහා පිපිරුමක් ගැන කතා කිරීම පවා අනවශ්ය ය. එහෙත් අවුරුදු දෙ දහස් පන් සියයකට පෙර බෞද්ධයනට අති විශාල විශ්වයක් තිබුණා පමණක් නො ව ඒ විශ්වය කලක දී ප්රසාරණය වන තවත් කලක දී සංකෝචනය වන විශ්වයක් ද විය. Read More
එක් එක් ආගම්වලට සුවිශේෂ දිනයන් පවති එම දිනයන් ඔවුන් විවිධ උත්සවයන් සංවිධාන කරති .එයට හේතුව එම දිනයහි යම් ආගමික විශේෂ සිද්ධින් සිදුවී තිබීමයි . එලෙසම සතියේ යම් යම් දිනයන් ද එක් එක් සමාජය සදහා උත්සව සිරියක් ගනී පොහොය දිනය බොදු ජවතාවටදථ ක්රිස්තියානි සමාජය ඉරිදා දිනය මුස්ලිම් සමාජයට සිකුරාද දිනය ද සුවිශේෂය . අප එනම් ලංකික සමාජය ඉරිදා දිනයන් හි මුහුදු වෙරල උද්යානය ජනයා ගැවසන ඉස්ථානයන් හට එක් රොක්වී ප්රිතිවෙති එම අව්ස්ථාවහි ඔවුන් නීතියට පටහැනි දෙවල්ද කරති .
මෙලෙසමයි එක් එක් ආගමික දිනයන්හිද සමරති .උදාහරණයක් ලෙස බෞද්ධ ජනතාවගේ වෙසක් , පොස, යන දිනයන් බුදුන් වහන්සේගේ උපත , බුද්ධත්වය ලැබීම , පිරිනිවන් පෑම යනාදියද .ක්රිස්තියානි බැතිමතුන්ගේ නත්තල් දිනය ක්රිස්තුන්වහන්සේ උපත ,හින්දු ජනතාවගේ පොංගල් , දීපාවලි .මුස්ලිම්වරුන්ගේ හජ්ජි, ආගමික විශේෂ දිනයන් ලෙස හැදින්විය හැකි .මෙම දිනයන් අප සමරන්නෙත් සිහිකරන්නෙත් එම ආගමික නායකයන් කල කැපකිරිම සිහිකිරිම උදෙසය .එලෙසම රටක් වශයෙන් අප සිහිකල යුතු දිනයනම් එය අපගේ නිදහස දිනයයි මන්ද එම වීරයන කල කැපකිරීම සිහිකිරීම උදෙසය .
යුරෝපයේ විද්යාත්මක පදනමක් සහිත ශාස්ත්රීය කටයුතු සාකච්ඡා කිරීම පටන් ගත්තේ ඇත්ත වශයෙන්ම ඉන්දියාවට පසුකාලීනවය. බ්රාහ්මණ, උපනිෂද්, ෂඩ් දර්ශන ආදී බුද්ධි සංවාද ඉන්දියාව තුළදී ක්රි. පූ. 900 සිට ක්රමයෙන් දියුණු විය. නමුත් ග්රීක දාර්ශනික ප්රවාහය ඊට පසුකාලීන ඕපපාතික ප්රභවයකින් යුතු එකකි. එසේම බොහෝ ග්රීක දාර්ශනිකයන්ගේ සංකල්ප සමකාලීන හෝ පුර්වකාලීන ඉංදීය දාර්ශනිකයන්ට පුදුම සහගත ලෙස සමානය.
මෙයට හේතුව එකක් අනෙකින් දැනුම හුවමාරු කර ගැනීමයි. නමුත් තමන් ලෝකයට දැනුම සැපයූ බව කියූ යුරෝපීයන් ග්රීක් දාර්ශනික ප්රවාහය ස්වාධීන මූලයකින් පැවත ඒම පිළිබඳ ආඩම්බර වෙයි. එය සුදු මිනිසුන්ට ලෝකය පාලනය කිරීමට ඇති සුදුසුකමක් ලෙස ද සලකයි. නමුත් සත්යය එය නොවේ. ග්රීක දාර්ශනික චින්තන ධාරාවේ සමාරම්භකයා වූ පයිතගරස් ඉංදියාවට පැමිණ බුදුදහම හදාරා ඇති අයෙකි. බෞද්ධ සූත්රවල සඳහන් පුණ්ණ සහ පයිතගරස් දෙදෙනා පුදුම සහගත ලෙස සමානය. වැඩිදුරටත් හදාල විට ඒ දෙදෙනා එකම පුද්ගලයකු බවත් තහවුරු විය. පුණ්ණ සහ පයිතගරස් එක් අයෙකු බව සනාත වන සාධක රාශියක් ඇත. පහත දැක්වෙන්නේ එයින් කීපයකි. Read More
තාරුණ්යයේ මාලිමාව අරමුණයි
තාරුණ්යයේ ජවයෙන් උපරිම ප්රයෝජන ගන්න නම් නිශ්චිත අරමුණක් තිබිය යුතුයි. ඔබ යා යුතු දිශාව තීරණය කරන්නේ ඔබේ අරමුණයි. අරමුණක් නැති තාරුණ්යය රුවල් බිඳී ගිය නෞකාවක් වැනිය. අරමුණක් නැති වීමෙන් ඔබේ ජීවිතය ඔහේ පාවී යා හැකියි. නැතහොත් මුහුදු බත් විය හැකියි. Read More
වරක් (zen) සෙන් ආචාර්යවරයෙක් තම සිසුන්ගෙන් මෙබඳු ප්රශ්නයක් ඇසුවේය. ලොව මිනිසුන් වඩාත්ම අකැමැති දෙය කුමක්ද? ගුරුවරයා නැගූ මේ ප්රශ්නයට සිසුවෝ විවිධ පිළිතුරු සැපයූහ. ලොව මිනිසුන් වැඩි දෙනා අකැමැති ලෙඩවීමටයි. තවත් සිසුවෙක් ලොව මිනිසුන් වැඩිදෙනා අකැමැති මරණයටයි. තවත් කෙනෙක් දුප්පත්කම යයි යනාදි විවිධ පිළිතුර දුන්නාහ. ඔවුන් අතුරින් එක් ශිෂ්යයෙක් නැගිට මෙබඳු පිළිතුරක් දුන්නේය.”ලොව වැඩිදෙනා අකැමැති සත්යයටය.” ඔහුගේ පිළිතුර ගුරුවරයා නිවැරැදි පිළිතුර ලෙස භාරගත්තේය. මේ සෙන් කථාවෙහි සියුම් ගැඹුරු අර්ථයක් ඇත.
ව්යවහාර වශයෙන්ද, පරමාර්ථ වශයෙන්ද බලන කල ලොව මිනිසුන් වැඩිදෙනා සත්යයට අකැමැති බවත් අසත්යයම වැළඳගෙන ඇති බවත් පැහැදිලි වේ. ලොව අනිත්ය දුක්ඛ අනාත්ම යන ත්රිලක්ෂණ ස්වභාව සත්යයකි. එහෙත් පුහුදුන් මිනිසා අනිත්ය දෙය නිත්ය වශයෙන්ද දුක් සහිත ලෝකය සැප වශයෙන්ද අනාත්ම වූ ලෝකයේ ආත්ම වශයෙන්ද දකිමින් සසර කර්ම රැස් කරමින් සසර සැරිසරයි. ඒ ලොව ඇත්ත වටහා නොගැනීම නිසාය. Read More
රේරුකානේ චන්දවිමල මහ නාහිමියන් උසස් මාර්ග ඵලයකට පත්වූයේය යන්න උන්වහන්සේ පිළිබඳව දන්නා වූ සියලූදෙනා හිස් මුදුනින් පිළිගන්නා දෙයකි. පැවිදි ජීවිතයේ වැඩි කාලයක් භාවනාවෙන් හා ගැඹුරු දහම් පොත් ලිවීමට උන්වහන්සේ වෙහෙසුණහ.
”මං පොත් ලිව්වේ පොදු ජනතාවට මේ උතුම් ධර්මය බෙදා දීමටත් වඩා මගේ සම්මෝහය දුරු කර ගැනීමටයි. ධර්මය ඉගෙන ගැනීමෙනුත්, පොත් ලිවීම සඳහා කරුණු රැුස් කිරීමෙනුත් ඒ සම්මෝහය දුරු වෙනවා කියලා කියන්න පුළුවන්.” එක් අවස්ථාවකදී රේරුකානේ මහ නාහිමියෝ ප්රකාශ කළහ.
( රේරුකානේ චන්දවිමල මහ නාහිමියන්, ඉත්තෑපාන නාහිමියන් සමඟ කළ සාකච්ඡාවකි මේ ) Read More