Skip to main content
Category

වදිමි සිදුහත් … (The character for Buddha )

10. බිම්බිසාර රජුන් විස්‌මයට පත් කළ මොහොතක් …

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
උරුවෙල කස්‌සප, නදී කස්‌සප, ගයා කස්‌සප යන තුන් බෑ ජටිලයන් වසා පැතිර තිබුණු සියලු අවිද්‍යා අන්ධකාරය දුරු කළ බුදුහු අවසානයේදී ඒ සියලු දෙනාම අරහත් භාවයට පැමිණවූහ. අනතුරුව බුදුන් වහන්සේ සිය සද්ධර්ම චාරිකාවේ අභිනව පියවර කෙරෙහි විමසිලිමත් වූහ. එසඳ උන්වහන්සේ සිත් සතන් මෙවන් හැඟීම් දහරාවකින් මනාවට සුසැදිණි.

බුදුවරු නම් ලොව අතිශය දුර්ලභයහ. එවන් බුදුවරයෙක්‌ පහළව සිටිනැයි දන්නෝද දුර්ලභයහ. දැන් මෙහි මා සමඟම දහසකට නොඅඩු ශ්‍රාවකයෝ පිරිසක්‌ද සිටිති. ගිනි දෙවියන් පුදමින් ද මිථ්‍යා ද්‍රHෂ්ටීන්හි ගිලෙමින් ද සිටි උරුවේල දනව්වම දැන් බුදු කරුණාවෙන් ප්‍රමුදිත මෙත් සිසිලක්‌ බවටද පත්ව ඇති සෙයකි. එහි සියලු බමුණු ගහපතියෝ ද අවශේෂ ජනයා ද අතර බොහෝ දෙනෙක්‌ තුන්සරණ ගොස්‌ සිටිති. කස්‌සප තෙරුන් නිසාම පැමිණි ගමන ද ඉඳුරා සඵල විය. දැන් මෙහි විසීමෙන් ඵලක්‌ ද නොවේ. අප්‍රමාදවම වෙනත් නුවරකට යා යුතුය. මේ ඒ සඳහා කාලයයි.

Read More

11. නාගයකුගෙන් රජකුගේ දිවි රැකදුන් ලේනා… !

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
බුදුන්වහන්සේ රජගහ නුවරට වැඩිදා පටන් එනුවර මහත් සැණකෙළියක්‌ සේ විය. බුදුන් ප්‍රමුඛ සඟ ගණ විසූ තල් උයන් පරිශ්‍රය සුපිපි ඇහැල මලින් බර ගොමුවක්‌ සේ දිස්‌ විය. මනාව සකසා පොරවා ගත් කහ සිවුරෙන් සෝබමාන වූ රහතන් වහන්සේලාගේ දසුන අසිරිමත් විය. ඇතැම් වහන්සේලා ඔබ මොබ සක්‌මන් කරති. තවත් වහන්සේලා හිඳ භාවනා කරති. ඇතැම් උදැසනක නුවර වීදි සරණ උන්වහන්සේලා සන්සුන් ගමනින් ගෙන් ගෙට පිඬු සිඟා වැඩියහ. බිම්බිසාර රජු විසින් ද බොහෝ දිනවල දහවල් දානය එවන ලදී. තවද එනුවර දිවා රෑ වෙනසක්‌ නොවීය. රජගහනුවර වැසියෝද වෙනත් ගම් දනව්වල අයද බුදුන් දකුම්හයි මගට බට හෙයින් එහි නිබඳ සරණ ජන ගඟක්‌ විය. දැඩි හිරු රැස්‌ ද දූවිලි ද නොවූ නුවර මගීන්ට ප්‍රියජනකද විය. ආරක්‍ෂකයෝද වෙනදා මෙන් වූහ. එහෙත් කිසිවකු අත අවි නොවීය. ඔවුන්ගෙන් කිසිවිටෙක බුදු පුදට යන අයට බාධාවක්‌ද නොවීය. බැතිමතුන් අත්වල වූ සුවඳ මල් මඳනල හා මුසුව හාත්පස සුගන්ධවත් කර හමා ගියේය.

Read More

12. අම්බපාලිය හදිසියේම බුදුන් දකින්නට යයි … !

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
බුදුන්වහන්සේ වේළුවනයෙහි වැඩසිටි සමයෙහි බිම්බිසාර රජු ද බොහෝ සැඳෑවන්හි උන්වහන්සේ බැහැදැකීම සිරිතක්‌ කර ගත්තේය. රාජකීය අස්‌රියෙන් උයන් සීමාවට යන රජු සෙසු ජනතාව සමග පයින්ම ගමන් කිරීමට ප්‍රිය විය. සුදුවැලි අතුරන ලද පටු මාවත් වේළුවනයෙහි ඒ මේ අත විහිද ගොස්‌ තිබුණි. වස්‌සානයෙහි නිබඳ වැටෙන වැසි නිසා තන්හි තන්හි මඩ කඩිතිද සෑදී තිබුණු අයුරු රජුගේ අවධානයට යොමු විය. තෙත සහිත බිම පය තබන රජුට කිසියම් නුහුරු බවක්‌ මෙන්ම අපහසුවක්‌ද ඇතැම් විටෙක දැනුණි. බුදුන්වහන්සේ වැඩසිටියේ කලන්දප දිය පොකුණ අසලම ඉදිකරන ලද කුටියකය. එහි දෙපස තරමක්‌ උසින් යුතු සඳුන් හා වැල්මී ගස්‌ ද වෙනත් ඖෂධ පැළෑටිද විය.

Read More

13. ආකාශ සඳැල්ලේ අසිරිමත් බුදු පෙළහර… !

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
බිම්බිසාර රජු විසින් එවන ලද හදිසි තල්පත සුදොවුන් රජුගේ සතුට පමණක්‌ නොව කුහුල වඩන්නක්‌ද විය. නොඉවසිල්ලෙන් මෙන් තල්පත කියවූ රජු තුළ වූයේ අප්‍රමාණ සතුටකි. සැබැවින්ම ඒ ඇස්‌ කන් ඇදහිය නොහැකි පුවතක්‌ම ය. සිදුහත් කුමරුන් මාලිගාව හැර ගොසින් වසර හයකටත් වැඩිය. ඒ කාලය තුළම රජුට සිය පුතු පිළිබඳ පැහැදිලි හෝ පූර්ණ විස්‌තරයක්‌ ලැබුණේද නැත. වරක්‌ රජුට ලැබුණේ කෘෂ වී ගිය සිරුරකින් හෙබි තවුස්‌ වෙස්‌ ගත් රාජකීය කුමාරයෙක්‌ ගල් ලෙනක්‌ අසල මැරී වැටී සිටින බව සඳහන් පුවතකි. තොරතුර රැගෙන පැමිණි අය කියා සිටියේ ඒ සිදුහත් බවය. එහෙත් සුදොවුන් රජු මෙන්ම යශෝදරා දේවිය ද එපුවත බැහැර කළහ. සිදුහත් සිය අධිෂ්ඨානය මුදුන් පමුණුවා නොගෙන කිසිදිනක මරණයට පත් නොවන බව ඔවුහු තරයේ විශ්වාස කළහ. ඒ විශ්වාසය මොන තරම් සත්‍යයක්‌ද?

Read More

14. මුනි සිරිපා කඳුළින් දෙවූ යශෝදරා… !

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
කිඹුල්වත්පුරයටම රාත්‍රි නින්දක්‌ නොවීය. නුවර ද ගම්දොර ද යන සියලු තන්හිම මැදියම් රැය ඉක්‌ම යනතුරුත් මාතෘකා වූයේ ඒ අසිරිමත් බුදු පෙලහරමය. මෙවන් විස්‌මයක්‌ කිසිවෙක්‌ කිසි දිනක දකිනු තබා අසා තිබුණේවත් නොමැත්තේය. කිඹුල්වත්පුර නරනිඳු සුදොවුන් රජුගේ පුත් සිදුහත් විසින් ක්‍ෂාක්‌ක්‍ෂාත් කරන ලද බුද්ධත්වයේ මහිම මෙබඳු යෑයි ඔවුන්ට සිතා ගැනීම පවා දුෂ්කර විය. ඒ වන විට ද තම තමන්ගේ වන්දනාවට ද බුහුමනට ද පාත්‍රව සිටි කවර හෝ සෘෂිවරයකුට, පරිබ්‍රාජකවරයකුට එබඳු පෙලහරක්‌ පාන්නට නොහැකි වගද ඔවුහු ඉඳුරා දත්හ. කෙනෙක්‌ සිහි කළේ මෙතෙක්‌ තමන් පත්ව සිටි මුළාවය. බුදුන් හා සම කළ හැකි කිසිවෙක්‌ දඹදිව් තලයෙහි තබා මේ ලෝක ධාතුවෙහි කොතැනක හෝ නොවන බවද තවත් කෙනෙක්‌ කීහ. තවුස්‌ වෙස්‌ ගත්තෝද දැන් ඉතින් තම බල පරාක්‍රම හිරු දුටු කදෝපැනියන් සේ දුබල වනු ඇතැයි සිතන්නාහු කම්පාවටද පත් වූහ.

Read More

15. පුතු සෙනේ සම්, මස්‌, නහර, ඇට සිඳ නිබඳ දුක්‌ දෙයි…!

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
බුදුන් වහන්සේගේ සුළැඟිල්ලේ එල්ලී සුරතල් බස්‌ දොඩමින් යන රාහුල කුමරුන්ගේ විලාසය මාළිගාවේ සිටි සියලු දෙනාගේ මෙන්ම යසෝදරාවන්ගේ දෑසටද රසඳුනක්‌ විය. කිසිදු පැකිළීමකින් තොරව බුදුන්ගේ සෙවණෙහි සිය කුඩා පියවර මනිමින් යන රාහුල පුතුට බුදුන් වහන්සේ පිළිබඳ හැඟීමක්‌ නැති බවද ඕ දනී. සත් වසරකට පමණ පසු මුල්වරට උන්වහන්සේ දුටු මොහොතේ තමන් හැසිරුණු ආකාරයද ඇයට සිහිවිය. සංසාරේ පෙර පුරුදු මතක්‌වී බුදු පාමුල වැඳ වැටුණු තමන්ට රිසි සේ දුක්‌ කඳුළින් සෝදා හරින්නට උන්වහන්සේ කරුණාබර වූ අයුරුද ඇය සිහි කළාය. බුදුවරු නම් කරුණාවේ, දයාවේ මහා සයුරු බඳු වෙති. පුහුදුන් බැඳීම් සිඳ දැමූ ඒ උත්තම බුදු ගුණයට සිතින් නමස්‌කාර කළ යසෝදරා සිත අස්‌වසා ගන්නීය.

Read More

16. කසී සළු හා රන් අබරණ මහ මග දමා ගිය උපාලි …

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
බුදුන් වහන්සේ කිඹුල්වත් පුරයෙන් ආපසු රජගහ නුවරට වඩින බව ඇසූ සුදොaවුන් රජු තුළ සියුම් සංවේගයක්‌ විය. ඇතැම් ශාක්‍යයන්ගේ අදහස වූයේද බුදුන් ප්‍රමුඛ මහා සංඝයාටම එනුවර රැඳී සිටීමට බාධාවක්‌ නැති බවය. එහෙත් යසෝදරා නම් ඒ සියලු තතු මනාව වටහා ගෙන සිටියාය. උන්වහන්සේ යළි කිසිදිනක ලෞකික ජීවිතයට අනුගත නොවන බව ප්‍රජාපතී ගෝතමියද දන්නීය. එහෙත් පුත්‍ර ස්‌නේහය නිබද හද පාරා දුක්‌ දෙන අයුරු සුදොaවුන් රජුට දැනුණි.
කිඹුල්වත් පුරයටම බුදුන් වැඩ සිටි කාලය විචිත්‍ර අත්දැකීමක්‌ විය. කොවේ මහවේ නිබඳව ජනයාගෙන් පිරී තිබුණි. හිරු බැස ගියද රැයක්‌ නොවූ සෙයකි. නුවර මැදුරුවලින් නික්‌මෙන මිණි කොත් කැරලිවල කාන්තියත් දෙපස වීථිවල දැල්වුනු පන්දම් නිසාත් අඳුර එනුවරට නො ඇඳිණි. යළි උදැසන ගෙන් ගෙට පිඬු සිඟා වඩින සඟ ගණය. ශාන්ත ගමනින් වඩිනා සඟ පෙරහරට මඟ දෙපස රැඳී සිටි ජනයා දන් පහන් පූජා කළහ.

Read More

17. වන උයනක්‌ රනින් වැසූ සිටුවරයා …

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
සුදත්ත සිටුවරයා රජගහනුවර සිය ඥති සිටු මැදුරට පැමිණියේ දිගු විරාමයකට පසුවය. සැවැත්නුවර ප්‍රකට ධන සිටුවරයකු වූ සුමන, සුදත්තගේ පියාය. හේ සරණ පාවා ගෙන සිටියේ මෙනුවර සිටුවරයාගේ එකම නැගණියයි. ඒ නෑ සබඳකමට මුල් වූයේද කලකට පෙර රජගහ නුවරට පැමිණි සුදත්තට අහම්බයකින් මෙන් මෙකී සිටු දියණිය හමුවීමය. එසමයෙහි සුදත්තට අයත් ගැල් පන්සියයක්‌ සැවැත්නුවර හා රජගහනුවර යන දෙනුවර අතර වෙළෙඳ කටයුතුවල යොදවා තිබුණි. ඇතැම් දිනයක සුදත්තද වෙළෙඳ ගැලකට වී ගිමන් හරිමින් සිටියි. එසේ සිටිනා විටෙක සිය ගැලකින් රිදී මාලයක්‌ මිලට ගැනීමට ඒ සිටු දියණියද පැමිණියාය. එහිදී ඔවුනොවුන් හඳුනා ගෙන ඇරැඹුණු ඇසුර පසුව විවාහයක්‌ දක්‌වාම ඇදුණි.

Read More

18. බුදුහු කොසොල් රජුගේ කුහුල සංසිඳවති …

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
අනේපිඞු සිටුවරයා විසින් අභිනවයෙන් ඉදිකරවන ලද ඡේතවනාරාමය පිළිබඳ සැවැත්නුවර වාසීහු ප්‍රශංසා මුඛයෙන්ම කතා කරන්නට වූහ. එමතු නොව මගධ රාජ්‍යයෙහි තන්හි තන්හි නුවර ගම වෙනෙසක්‌ නොමැතිව ඒ විහාර කර්මාන්තයෙහි වර්ණනාද ඇසුණි. නන් විසිතුරු රුක්‌ පෙළින්ද නිබඳ බඹර මුළු රඳනා මල් ගොමුවලින්ද සුනිල් දිය දහරා වලින්ද සෝබමාන වු ඡේත උයන මෙබඳු සංසාරාමයක්‌ බවට පත් කරවීම සැබැවින්ම විස්‌කමකි. ගෘහ නිර්මාණ කලාවෙහිද වෙනත් සියුම් ශිල්පයන්හිද වෙසරද වූ දහස්‌ ගණන් ජන ශ්‍රමයෙහි අග්‍ර ඵලයක්‌ බඳු වූ ඒ විහාර කර්මාන්තය මෙබඳු යෑයි කිව නොහැක්‌කේය. ආරාමයට පිවිසෙන ප්‍රධාන දොරටුව මනාව ඉදි කළ වාහල් කඩකින් යුතු විය. එය ඇත්, අස්‌, සිහ, ගව යනාදී සත්ත්ව රූප මෙන්ම ආඪ්‍ය භාරත සම්ප්‍රදායෙන් මතු වූ ලියකම් මල්කම් යනාදියෙන්ද විචිත්‍ර විය.

Read More

19. වසුරු කද බිම දමා සසුන්ගත වීමේ වරම් ලද සුනීත …

By වදිමි සිදුහත් ... (The character for Buddha ) No Comments
වසුරු කද පසෙක ලූ සුනීත වේගයෙන් දිව ගොස්‌ පඳුරකට මුවා වූයේ තමන් ඉදිරියට එන අමුත්තන්ට මඟ ඉඩ දීමට ය. එවේලෙහි සුනීත අබිමුවට වඩිමින් සිටියේ බුදුන් වහන්සේය. උන්වහන්සේ සමඟ තවත් භික්‍ෂුන් වහන්සේ කීප නමක්‌ද වූහ. එහෙත් සුනීතට ඒ කිසිවක්‌ පිළිබඳ වැටහීමක්‌ නොවීය. ඔහුගේ සාමාන්‍ය පිළිවෙත වන්නේ කිසි විටෙක කිසිවකුගේ ඉදිරියට නොයැමය. අහම්බයකින් හෝ කෙනෙක්‌ තමන් අබියසට එන්නේ නම් හේ වහාම මාර්ගයෙන් ඉවත්ව පසෙකට වී සිටියි.

Read More

error: Content is protected by www.ifbcnet.org.