මේ වැලිතලාව මත පා ගැටුණු මොහොතෙහි සිටම සිදුහත්ගේ සිතට පෙර නොවූ විරූ වීතරාගී සුඛාස්වාදයක් දැනෙන්නටද විය. කිඹුල්වත්පුර මොනතරම් කෙළිලොල් උත්සව තිබුණිද? පරිවාර දනන් කැටුව මැදියම් රැයක් වනතුරුද ගෙවූ ඒ ජීවිතය කෙළිලොල් වුවද සිදුහත් තුළ ඉතිරි වූයේ කලකිරීමක් පමණි. දුලබ සුරාවද සුලබ නුරා ළඳුන්ද ඔහුට ප්රිය නොවීය. ජීවිතය සොයා යන කිසිවක් ඒ කිසිම තැනක නොවූ වග ඔහුට ස්ථීරවම හැඟුණි. Read More
“ඔබ කිසියම් දේවතාවෙක් වී නම් එක්වරම මට නොපෙනී යන්නෙහිය. එබඳු දෙයක් සිදු නොවීය. එහෙත් ඔබගේ විලාසය මා තුළ කුහුලක් දනවයි. ඔබගේ ශාන්ත රුව මා නෙත බඳියි. කියනු මැනවි ඔබ කිනම් කෙනෙක්දැයි කියා.” Read More
ඇසල සඳ බැස ගිය අහස් කුස පාලුව මකන්නට මෙන් තරු පොකුරු එල්ලා තිබුණි. ඇදෙන සුළං වැල් සමඟ සිහින් සීතලක් මුසු විය. ග්රීෂ්ම කාලයේ අවසාන දින කීපයෙන් පසු එළඹෙන වැසි සමය සොබා දම් දිනිතියට නිසැක අස්වැසිල්ලකි. වැහි බිඳුවක සීතල අපේක්ෂාවන් තුරු සුසුම් ලන්නාක් මෙනි. සිදුහත් ගෞතමයන්ටද සිදු වෙමින් තිබෙන කාලගුණ විපර්යාසය මනාව දැනෙන්නට විය. වර්ෂාවේ ශාන්තිය මිහිකතට ආශිර්වාදයක් බව උන්වහන්සේ සිහි කළේය. ලියගොමුමලින් පුබුදු කරමින් තුරු පෙළ මවන නෙත්කලු දසුන් මිහිමත සිටින සියලු සතුන්ට නව ජීවයක් කවන්නාක් මෙනි. එවේලෙහි බුදුන් වහන්සේගේ සිත තුළ මෙවන් සිතිවිලි ධාරාවක් නැගුණි.
“මං කිව්වනේ සිටු කුමාරය ඊයේ හරි අමුතුයි කියල. මතකද මං මොනතරම් පෙරැත්ත කළත් මධුවිත තොල ගාන්නෙ නැතුව ප්රතික්ෂේප කළ හැටි. ඊට පස්සෙ මගෙ අතින්ම පිරිනැමුව පලතුරු යුෂ ඔඩමත් පැත්තක තිබ්බ.” Read More