Skip to main content
Category

අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura)

සමාධි බුදුපිළිම වහන්සේ (Samadhi Buddha Statue )

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura) No Comments

තිලෝතිලක සම්ය්‍යක් සම්බුදු අමා මෑණියන් වහන්සේගේ ස්විශේෂී  වු ලෝප්‍රකට සමාධි පිළිම වහන්සේ අනුරාධපුර මහමේව්නා උයනේහි පිහිටි නමුදු වර්ථමානයේදි පිළිම වහන්සේ අභයගිරි ආරාම සංකීර්නයෙහි දැකගත හැකිය. බොහොමයක් පිළිම වහන්සේලා අතරින් මහමෙව්නාවේ සමාධි පිළිම දිස්වන පරිපූර්ණත්වය , ශාන්ත ස්වභාවය හා කරුණා  ගුණය හෙළ කලාකරුවාගේ සූවිශේෂි වු කලා කුශලතාවන් මනාව පිළඹිබුවේ.

  ලෝක පුජිත සමාධි පිළිම වහන්සේ වර්ෂ 1888 දී පමණ සොයා ගන්නට යෙදුණි.පිළිම වහන්සේ සොයාගන්නා විට නාසයට හානී වී තිබු අතර නාසය පිළිසකර කරන ලදි. වර්ෂ 1950-1960 අතර කාලවලදි මෙහි උඩු වියනද නිර්මානය කරණ ලදි.  තවද මෙම පිළිමය උතුරු දකුනු නැගෙනහිර හා බටහිර යන සිව් දිශානුගත පිළිම වහන්සේලා හතර නමකගෙන් එකක් පිළිමවහන්සේ එකක් ලෙසදමතයක් පවති. භාවනා යෝගි බුදුන්වහන්සේගේ මනසේ සන්සුන් බව නිරූපණයවේ. එහි මුහුණ රවුම්ය. අඩවන් වූ නෙත් සඟලකි. තොල් සඟලේ මද සිනහවක් පෙන්නුම් කරයි. සමාධි ප්‍රතිමාවේ දකුණු උරහිස නිරාවණය. චීවරයේ රැළි ගං දිය මතුපිට උපන් රැළි මෙන් සිරුරට ඇලී ඇති ආකාරයකින් දක්වා ඇත. මෙම පිළිම වහන්සේ ඉන්දියාවේ ගුප්ත කලා සම්ප්‍රදායට නෑකම් කියයි. මෙසේ සිරුරට චීවරය ඇලි ඇති නිසාම සමාධි පිළිමයේ ශ්‍රී දේහයේ හැඩය මනාව ඉස්මතු වෙයි. මනාව දර්ශනය කරනු ලැබුවහොත් චීවරයේ රැළි කිහිපයක් පමණක් දැකිය හැකිය. Read More

නඛා වෙහෙර ( Naka Vehera )

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura) No Comments

අනුරාධපුර යුගයේ අගභාගයේදී ඉදි කර ඇතැයි සැලකෙන මෙම පූජනීය ස්ථනය බුදුරජානන් වහන්සේගේ නිය ධාතුන් ඇති චෛත්‍යක් බවටද විශ්වාසයක් පවතී “නඛා” යනු නිය යන්නයි .කෙසේ වුවද මෙම ස්ථානය කැලැබද ස්ථානයක බැවින් එය අනුරාධපුරයට පැමිනෙන බැතිමතුන්ගෙන් සැගවී පවතී.පූජනීය ස්ථානයක් වන මෙම ස්ථානයට පැමිනෙන ඔනෑම අයෙකුට එහි යම් ගුප්ත බවක් හා යම් බලගතු තැනක් ලෙස හැගෙනු නොඅනුමානය..හතරැස් ආකරයෙන් නිමාතිබුනු චෛත්‍යක ගර්භය වැනි කොටසක් හා ඉහලින් ඇති පිලිම ගෙයක් වැනි යම්ක දැනට ඉතිරිව තිබේ

 

10402776_583071651834819_5270490281738376855_n

11181699_583071655168152_7630112035491470034_n

11215852_583071638501487_2823798550981980841_n

11377386_583071648501486_274027442434780570_n

( දර්ශන – පැරකුම් සේනා වෙතිනි.)


දක්ඛිළණ ස්ථූපය ( The Dhakkina Sthupa )

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura) No Comments

සිංහල දේශය එක්සේසත් කළ මහා විමුක්තිදායකයා ලෙස ඉතිහාසයට නම එක්වී ඇත්තේ දුටුගැමුණු රජුගේය.

වැඩිම පරිච්ඡේද ගණනක් දුටුගැමුණු රජු වෙනුවෙන් වෙන් කරන්නට මහාවංසය රචනා කළ මහානාම හිමියන් ක්‍රියා කළේද ඒ නිසාය. මහා වංසයේ පරිච්ඡේද ‍ෙදාළහක් පුරා ගාථා 877ක්ම දුටුගැමුණු රජු පිළිබඳව ලියැවී ඇත්තේය.
උතුරෙන් හැඩි දෙමළු, දකුණෙන් ගොළු මුහුද, අතපය දිගහැර නිදාගන්නේ කෙලෙසක දැයි තම මෑණියන්ගෙන් ඇසූ කුඩා ගැමුණු කුමරු එළාර රජු සමඟ සටන් වැදුණේ “මාගේ මේ ව්‍යායාමය රජ සැප පිණිස නොව, බුදු දහමේ චිරස්ථිතිය සඳහාය” කියමිනි. අද වනතුරු මෙරට බුදු දහමක් ඉතිරි වන්නට දුටුගැමුණු රජු කළ ශාසනික සේවය ඍජුවම බලපාන්නේය.

තමා අතින් මිය ගිය සතුරාට පවා ගෞරව කරමින්, ඔහුගේ සොහොන අසලින් යන බෙර වාදකයන්ට පවා එය නතර කරන්නටත්, අසුන් පිට හෝ රථයක යන්නන් ඉන් බැස ගෞරව කළ යුතු වගටත් ආඥාවන් කළේ දුටුගැමුණු රජුය. එපමණටම මානුෂීය ගුණාංගයන් ගෙන් පිරී ගිය දුටුගැමුණු රජු අවසන් හුස්ම හෙළුවේ තමා හදන්නට ආරම්භ කළ මහාථූපය දෙස බලාගෙන මහාථූප මළුවේදීය. Read More

වෙස්සගිරිය ( The Vessagiriya )

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura) No Comments

191439675අනුරාධපුර පුරාණ නාගරික සැලැස්ම මහාවිහාර කවයට පිටතින් පර්යන්තයේ පිහිටන්නා වූ වෙස්සගිරිය පුරාවිද්‍යා භූමිය පිහිටා ඇත්තේ රමණීය භූමි ස්කන්ධයකය. වත්මනෙහි වෙස්සගිරිය නමින් හැඳින්වෙන්නා වූ මෙම භූමිය අක්කර විස්සකින් පමණ සමන්විතය. උතුරේ සිට දකුණු දිශාවට පිළිවෙළින් පිහිටා ඇති පර්වත තුනකින් සුසැදි මෙහි ස්වාභාවික ගල් ගුහා විසි හයක් පමණ දැකගත හැකිය.

අනුරාධපුර පුරාණ නාගරික සැලැස්ම මහාවිහාර කවයට පිටතින් පර්යන්තයේ පිහිටන්නා වූ වෙස්සගිරිය පුරාවිද්‍යා භූමිය පිහිටා ඇත්තේ රමණීය භූමි ස්කන්ධයකය. වත්මනෙහි වෙස්සගිරිය නමින් හැඳින්වෙන්නා වූ මෙම භූමිය අක්කර විස්සකින් පමණ සමන්විතය. උතුරේ සිට දකුණු දිශාවට පිළිවෙළින් පිහිටා ඇති පර්වත තුනකින් සුසැදි මෙහි ස්වාභාවික ගල් ගුහා විසි හයක් පමණ දැකගත හැකිය.

ලේඛනගත මූලාශ්‍රයක් වන මහාවංසයේ සඳහන්වන ආකාරයට ක්‍රි.පූ. තුන්වැනි සියවසේ දේවානම්පියතිස්ස රාජ්‍ය සමයේ මිහිඳු හිමියන්ගේ ධර්මය අසා පැවිදි වූ අරිට්ඨ කුමරු ප්‍රමුඛ පිරිස මෙහි වාසය කර ඇත. සසුන්ගත වූ පන්සීයක් භික්‍ෂූන්වහන්සේ මෙහි වාසය කළ බැවින් “වෙස්සගිරිය” නමින් හැඳින් වූ බව පරණවිතානගේ මතය වේ. තවදුරටත් වෙස්සගිරිය පිළිබඳ තතු හෙළි කරන පරණවිතාන ක්‍රි.ව. 1 වැනි සියවසේ දමිළයන්ගෙන් බේරීමට පැරැණි අගනුවර වූ අනුරාධපුරයෙන් පලාවිත් වට්ඨගාමිණී සැඟව සිටියේද වෙස්සගිරියේ බව දක්වයි. වර්තමානයේ වෙස්සගිරි නමින් හඳුන්වන මෙම ස්ථානයේ “ඉසුරුමුණි” යන පදය සඳහන් ශිලා ලිපි කිහිපයක්ම හමු වී ඇති බැවින් නියම ඉසුරුමුණිය වර්තමාන වෙස්සගිරිය වන්නට පුළුවන. (සිරිවීර 2002 : 376) වංසකතා සහ සෙල්ලිපිවල ද සඳහනයන් සලකා බැලීමේදී අතීතයේදී ඉසුරුමුණිය නමින් හඳුන්වා ඇත්තේ වර්තමාන වෙස්සගිරිය භූමිය බව අනුමාන කළ හැකියි. Read More

අසිරිමත් රන්මසු උයන ( The Glorious Ranmasu Uyana)

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura) No Comments

වසරේ මාස නවයක් පුරා පවතින් අධික දාහය සමනය කරනු වස් ස්භාවික පරිසරයේ නිර්මිත අපුර චමත්කාරය උපයෝගි කරගෙන පොකුණු මෙන්ම උද්‍යාන ඉදි කිරිමට අතීත ලාංකීක කලා කරුවාට තිබුණේ අපූර්වතම ප්‍රතිභාවකැයි රන්මසු උයන හෙවත් මඟුල් උයන දෙස බලන්නෙකුට නිතැතින්ම ප්‍රත්‍යක්ෂ වනු නිසැකය. වර්තමානය වනවිට එහි සැකිල්ල පමණක් දිස් වුවද එහි අතීත විරාජමානත්වයේ නතබුන් ශේෂව පැවතීම අපට මහඟු දායාදයකී.

මේ ජල ශාස්ත්‍රයටත් එහි අංගයක් වු පොකුණු පැරණි සිංහලයන්ගේ කලා කෞෂල්‍ය මෙන්ම ඒ සා වූ හැකියාවන් මොනවට පිළිඹිබු කරන්නකි. අනුරාධපුර යුගයේ ඉදිවු පොකුණු අතර රන්මසු උයන ප්‍රධාන තැනක් ගනී. එයට හේතුව වන්නේ තාක්ෂණික වශයෙන් මෙම පොකුණේ ඇති විශිෂ්ට භාවයයි.

පුරාවිද්‍යාත්මක හා සාහිත්‍යමය යන මූලාශ්‍ර ඇසුරෙන් රන්මසු උයන පිලිබද තොරතුරු අනාවරණය කර ගැනිමට හැකියාව ලැබේ. ඒ අනුව පුරා විද්‍යත්මක වශයෙන් ශිලා ලිපි මීට නිදසුන් සපයයි. එනම් iv වන මිහිදු රජු විසින් ස්ථාපනය කරන ලද වෙස්සගිරි ශිලා ලිපියෙන් රන්මසු උයන පිලිබද තතු අනාවරණය වී තිබේ. සාහිත්‍යමය අතින් ගත් කල මහාවංශයෙන් හා සද්ධර්මාලංකාරයෙන්ද මේ තොරතුරු අපට අනාවරනය වී ඇත.

“වෙස්සගිරි ශිලා ලිපියේ විස්තර වන ආකාරයට තිසා වැවේ බැම්මට පහළින් පිහිට ඇති පොකුණු කිපයක් එම පොකුණු වලට ජලය ගෙන යන ගඩොලින් තැනු ඇළ මාර්ග ද අනුරාධපුර රජවරුන් පරිභොජනය කළ උයන මගුල් උයන හෙවත් රන්මසු උයන ලෙසය.” Read More

ඉසුරුමත් වූ ඉසුරුමුණිය (The wealthy Isurumuni temple)

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura), පුරාණ වෙහෙර විහාර ... ( Ancient temples) One Comment

ඓතිහාසික අනුරාධපුරයේ ඇති අනභිබවනීය වූ බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන අතර ඉසුරුමුණියට හිමිවන්නේ සුවිශේෂී ස්ථානයකි. තිසාවැවට නැගෙනහිර දෙසින් සහ රන්මසු උයනට දකුණින් ඉසුරුමුණි විහාරස්ථානය පිහිටා තිබෙයි.

වළාකුල් පොකුරක ස්වරූපයෙන් දිස්වන ගල්පර්වතයක් ආශ්‍රයේ රමණිය දසුනක් මැවීමට සමත් ස්වාභාවික පරිසර පද්ධතිය තවත් විචිත්‍රවත් චිත්‍රයක් පරිද්දෙන් ඔපවත් කරමින් මෙම ඓතිහාසික සිද්ධස්ථානය ගොඩනංවා ඇත්තේ දේවානම්පියතිස්ස රජතුමා (ක්‍රි.පූ. 250 – 210) විසින් බව කියැවෙයි.

ඉසුරුමත් පුරුෂයන් පන්සියයක් මිහිඳු මහ රහතන් වහන්සේ වෙත පැමිණ පැවිදිව විසූ ස්ථානයේ දේවානම්පියතිස්ස රජතුමා වෙහෙරක් කළ බවත් එය ඉසුරුමුණිය නම් වූ බවත් වංශ කතාවල සඳහන් වෙයි. මෙහි ඇති යුග කීපයකට අයත් පුරා විද්‍යාත්මක සාධක සංචාරකයන්ගේ මෙන්ම වන්දනාකරුවන්ගේ සිත් සතන් වඩාත් මෝහනයට පත් කරවීමට සමත්ව තිබේ. ගල්පර්වතය ඉහැත්තෑවේ ඇති කුඩා ස්තූපය, පර්වත මධ්‍යයේ ගුහා විහාර මන්දිරය, පාද මූලයේ ශෛලතලාවේ කෘතිමව සාදා ඇති දිය පොකුණ, මෙන්ම පසෙක දිස්වෙන ඓතිහාසික බෝ සමිඳුන්, නැග බැස යන ශෛලමය පිය ගැට පෙළ ආදියෙන් ස්වභාව ධර්මයේ නිර්මාණයට තවත් හැඩ තල එකතු කළ මෙම අපූරු ඉදිකිරීමක චමත්කාරය වන්දනීය මෙන්ම වින්දනීය හදවත් ඇඳ බැඳ තබා ගැනීමට සමත් වෙයි.

පොකුණට දකුණ පැත්තේ ඇති බෝධීන් වහන්සේ ලාංකේය බිමේ බෝධි වංශ කතාවේ ප්‍රබල ස්ථානයක් නියෝජනය කරයි. Read More

ජයශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ ( JayaSri maha Bhodhin wahanse )

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura), පුරාණ වෙහෙර විහාර ... ( Ancient temples), සොළොස්මස්ථාන... (Solosmasthana) One Comment

පූජනීය අනුරාධපුරවරය, ලෝක උරුමයක් ලෙස යුනෙස්කෝ සංවිධානය මඟින් නම් කර තිබේ. එසේ නම් කිරීමට හේතු වූ සාධක අතර ඉතා වැදගත් ප්‍රධාන සාධකයක් පිළිබඳ යුනෙස්කෝව සඳහන් කරයි. එය නම් අති පූජනීය ජය ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ අනුරාධපුරවරයේ වැඩහිඳීමයි. අනුරාධපුර ජය ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ පිළිබඳ සිංහල බෞද්ධයන්ට පමණක් නොව සමස්ත ශ්‍රී ලාංකිකයන්ටම අමුතුවෙන් හඳුන්වා දිය යුතු නොවේ. එහෙත් ජය ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ නිසා ශ්‍රී ලාංකිකයන් ලද ශ්‍රේෂ්ඨ දායාද කවරේ ද යන්න නිවැරැදිව දන්නා අය ඉතා දුර්ලභ බව අපගේ වැටහීමයි.

ජය ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ යනු, සිද්ධාර්ථ ගෞතම තවුසාණන් ලොව්තුරා බුද්ධත්වය අවබෝධ කළ මොහොතේ, උන්වහන්සේට සෙවණ සලසමින් හා පිටදී වැඩ හිඳීමට උපකාරී කළා වූ දඹදිව බුද්ධගයාවේ පිහිටි ජය ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේගේ දක්‍ෂිණ ශාඛාව වෙති.

Read More

මිරිසවැටි මහා සෑ රදුන් ( Mirisawati Sthupa)

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura), පුරාණ වෙහෙර විහාර ... ( Ancient temples), සොළොස්මස්ථාන... (Solosmasthana) No Comments

ලංකා රාජ්‍ය එක් සේසත් කළ දුටුගැමුණු රජතුමා රාජවංශ කතාවේ ඔටුණු පලන් රජ වරු අතර විශිෂ්ටයෙකි. පූජාවලිය පවසන්නේ මේ මහා නරපතිඳුන් ලෝක ශාසනයට මවක බවයි. මහා වංශයට සහ පූජාවලියට අනුව දුටු ගැමුණු රජතුමා (ක්‍රි.පූ. 161–137) තම වසර 24 ක රාජ්‍ය කාලය තුළ විහාර අනූනවයක් කළ බව කියැවෙයි.

එවන් වූ මහී පාලකයාණන් විසින් කළ ප්‍රථම ස්තූපය මිරිසවැටිය චෛත්‍ය නිසා මෙය සුවිශේෂී ස්මාරකයකි. අටමස්ථානයෙන් එකක් වූ මිරිසවැටි චෛත්‍ය අනුරාධපුර ශුද්ධ භූමියේ තිසා වැවටත් අභය වැවටත් අතර ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේට නුදුරින් පිහිටා තිබේ.

සොලීන්ට යටත්ව තිබූ අප මාතෘ භූමිය එක්සේසත් කළ දුටුගැමුණු රජතුමාගේ රාජභිෂේකයෙන් සත් දිනකට පසුව ඇරැඹුණු විහාර කර්මාන්තය නිමා කිරීමට වසර තුනක පමණ කාලයක් ගත වී තිබේ. එය සිදු වී ඇත්තේ බුද්ධ වර්ෂ 385 දී පමණ ය.

කුඩා කල තම දෙමාපියන්ට වූ පොරොන්දුවක් පරිදි සංඝයා වහන්සේට නොදී රජතුමා කිසිවක් අනුභව නොකළේ ය. එහෙත් පෙර දිනක අමතක වීමකින් භික්‍ෂූන්ට නොදී මිරිස් වැටියක් (මෙය මිරිස් ව්‍යාංජනයක් විය හැක) අනුභව කළ නිසා තම හෘද සාක්‍ෂිය විසින් ම පමුණුවා ගත් දඬුවමට වන්දි ගෙවීමට රජතුමා මිරිසවැටිය චෛත්‍ය කළ බව ඉතිහාස ග්‍රන්ථයන්ට අනුව සනාථ කර ගත හැක.

Read More

රුවන් වැලි මහ සෑරදුන් ( Ruwanwali maha seya)

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura), පුරාණ වෙහෙර විහාර ... ( Ancient temples), සොළොස්මස්ථාන... (Solosmasthana) No Comments

ලාංකේය බිමේ ඇති මහා සෑය ‘රුවන්වැලි’ මහා සෑයයි. මෙය ලංකාවේ ඇති අතිශයින්ම සම්මානනීය දාගැබ බව විවාදයකින් තොරව පිළිගැනෙන සත්‍යයකි.

පුරා වසර 75 ක් පමණ අප මාතෘභූමිය විවිධ දේශපාලන අර්බුදයන්ට භාජනය වී තිබූ අවධිය නිම කරවමින් මේ බිම එක්සේසත් කළ දුටුගැමුණු මහ රජතුමා එතැන් පටන් තම රාජ්‍ය සමය කැප කළේ විශේෂයෙන් බුදු සසුනේ චිරස්ථිතිය උදෙසා ය.

දුටුගැමුණු රජතුමාට අවශ්‍ය වූයේ ලංකාවේ විශාලතම දාගැබ ඉදිකිරීමට ය. එහෙත් රජතුමාගේ ජීවිත කාලයටම එය සාදා නිම කිරීමට නොහැකි වන බව දත් මහරහතන් වහන්සේලා එහි සැලැස්ම එම ප්‍රමාණයට වඩා කුඩා කිරීමට උපදෙස් දුන් බව කියැවෙයි.

එවකට ලක්බිමේ විශාලම සෑය එය වූ බැවින් රුවන්වැලි සෑය මහා සෑය නම් විය. ඊට පසුව රුවන්වැලි සෑයට වඩා විශාල ස්තූපයන් ඉදි වුවද මෙහි ඇති විශිෂ්ටත්වය අභිභවා යාමට වෙනත් කිසිදු ස්තූපයක් සමත් වී නැත. අදත් ලක්බිමේ ඇති මහා සෑය නමින් කිරළු දරන්නේ රුවන්වැලි සෑයමය.

මිහිඳු මහරහතන් වහන්සේ අටමස්ථානය හඳුන්වා දීමේ දී සත්වැනි ස්ථානය වශයෙන් මෙම මහා සෑය පිහිටුවන තැන හඳුන්වා දුන් බව කියැවෙයි. දේවානම්පියතිස්ස රජතුමා මේ පිළිබඳව විමසීමේ දී මිහිඳු මහ රහතන් වහන්සේ වදාළේ මෙතැන ‘ස්වර්ණමාලී’ මහා සෑය නමින් ස්තූපයක් ඔබගේ මුණුපුරකු විසින් අනාගතයේ කරවන බවයි. එම පුවත ගල් ටැඹක ලියා එම ස්ථානයේ පිහිට වූ බව වංශකතාවල සඳහන් වේ.

Read More

ථූපාරාම චෛත්‍ය රාජයන් වහන්සේ (Thuparama Sthupa)

By අසිරිමත් අනුරාධපුරය ( Glorious Anuradhapura), පුරාණ වෙහෙර විහාර ... ( Ancient temples), සොළොස්මස්ථාන... (Solosmasthana) One Comment

මහින්ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ බුදුන් වැඳීම සඳහා සර්වඥ ධාතුන් නිධන් කළ චෛත්‍යයක අවශ්‍යතාව දේවානම් පියතිස්ස රජුට පෙන්වා දුන්හ. ඒ අනුව රජුගේ ඉල්ලීම පරිදි ඉන්දියාවට වැඩම කළ සුමන සාමණේරයෝ අශෝක අධිරජයා හමුව බුදුන් වහන්සේගේ දකුණු අකු ධාතුව ද තවත් ධාතුන් වහන්සේලා ද ලබා ගෙන ලක්දිවට සැපත් වූහ. රජතුමා අකු ධාතුන් වහන්සේ මංගල හස්තියා පිට මහ පෙරහරින් වැඩමවාගෙන යද්දී හස්තියා එක තැනක නතර වී නොසෙල් වී සිටියේය. මහින්ද ස්ථවිරයන් වහන්සේගේ උපදෙස් මත අභය වැවෙන් පස් ගෙන්වා එතැන ඇතාගේ උසට සෑයක් බැඳි රජතෙමේ ඇතු පිටින් ධාතුන් වහන්සේ වැඩමවා එහි නිධන් කොට ලක්දිව ප්‍රථම ස්තූපය සෑදවීය. වර්තමාන ථූපාරාමය එයයි. ස්ථූප හා ආරාම සංකීර්ණය එක්ව පිහිටා තිබීම නිසා ථූපාරාම නාමය ව්‍යාවහාර වූ බවට ද මතයකි. දැනුදු නටබුන් සහිතව අක්කර 3 ½ ක පමණ ප්‍රදේශයක් වසා පැතිර ඇති ථූපාරාම භූමිය බුදුන් වහන්සේගේ පාදස්පර්ශයෙන් පාරිශුද්ධ වූ ස්ථානයකි. බුදු දහම ලක්දිවට හඳුන්වා දීමෙන් පසු ඉදි වූ ප්‍රථම ථූපය ථූපාරාමය වීම එහි ඇති විශේෂත්වයයි. ලජ්ජිතිස්ස රජු (ක්‍රි. පූ. 119-109) ස්ථූපයට ශෛලමය කඤ්චුකයක් පුද කළ අතර වසභ රජු (ක්‍රි. ව. 66-110) වටදාගෙය සාදා දුන්නේය. ධාතුසේන රජු මෙන්ම දෙවන අග්‍රබෝධි රජු ද ථූපයෙහි අලුත්වැඩියා කටයුතු සඳහා උර දී කටයුතු කළ රජවරුන් දෙදෙනෙකි. පළමුවන දාඨෝපතිස්ස රජු හේවායින්ට මුදල් ගෙවීමට නොහැකිව සිටියේය. ඔහු ඒ සඳහා කළේ ථූපාරාමයෙහි ධාතු ගර්භය බිඳීමය. එසේ වුව (ක්‍රි. ව. 650-659) අතර රජ කළ දෙවන කාශ්‍යප රජු ස්ථූපය නැවත ප්‍රකෘතිමත් කළේය. මේ අයුරින් මානවම්ම, දෙවන මිහිඳු, දෙවන දප්පුල, දෙවන සේන, දෙවන උදය, සිව්වන මහින්ද ආදී රජවරුන් ද ථූපය පිළිසකර කරමින් ද, අලුත් අංග එක් කරමින් ද මහත් සේවාවන් කළ බව අමතක නොකළ යුතුය. දෙවන දප්පුල රජුගේ කාලයේ දී මෙහි පැමිණි පාණ්ඩ්‍යයන් විසින් ථූපාරාමය මංකොල්ල කන ලද අතර දහවන සියවස අවසානයේ දී මෙහි ආ සොළීහු සමස්ථ විහාරයම කොල්ල කෑහ. එසේ වුවද භාග්‍යයකට මෙන් දොලොස්වන සියවසේ රජකම් කළ මහා පරාක්‍රමබාහු නරපතියා එය නැවතත් යථා තත්වයට ගෙන ආවේය. Read More

error: Content is protected by www.ifbcnet.org.