බුදුහිමියන් කුසිනාරා නුවර මල්ල රජදරුවන්ගේ උපවර්තන නම් සල් උයනේදී පිරිනිවන් පෑ බව අපි දනිමු. මගධාධිපති අජාසත්ත මහ රජු “භාග්යවතුන් වහන්සේ කුසිනාරානුවරදී පිරිනිවන් පෑ සේකැ”යි අසා වචනයෙන් කිව නොහැකි තරම් වු දුකට පත් ව කිහිප විටක් ම සිහියනැති ව ඇද වැටී අවසානයේ නැගී සිට “භාග්යවතුන් වහන්සේ ක්ෂත්රීය වු සේක. මම ත් ක්ෂත්රියයෙක් වෙමි. මම ත් භාග්යවතුන් වහන්සේ ගේ ශාරීරික ධාතුන් ගෙන් කොටසක් ලැබීමට සුදුසු වෙමි. මම ත් ධාතු නිදන් කර සෑයක් තනා පුද සත්කාර කරන්නෙමි” යි කියා කුසිනාරා නුවර මල්ල රජ දරුවන් වෙත දූතයෙකු යැවීය.
දූතයෙකු යවා “ධාතු නොලැබුණ හොත් බලයෙන් හෝ ධාතු ගෙන එන්නෙමි” යි සිතා මර සෙනඟක් සේ සිවුරඟ සේනාව පිරිවරා ගෙන කුසිනාරා නුවරට ගොස් එහි කඳවුරු බැඳගෙන සිටියේය.
මෙසේ විශාලා මහනුවර ලිච්ඡවී රජ දරුවෝ ද කිඹුල්වත් පුරයෙහි ශාක්යයෝ ද අල්ලකප්පරට බූලයෝ ද රාම ග්රාමයේ කෝලියයෝ ද වේඨදීප නගරාධිපති බ්රාහ්මණයා ද පාවා නුවරවැසි මල්ල රජ දරුවෝ ද ධාතු ලැබීමට තම තමන් ගේ සුදුසුකම් කියා කුසිනාරා නුවර මල්ල රජ දරුවන් වෙත දූතයින් යැවූහ. දූතයින් යවා පසුව ධාතු නොලැබේ යයි සැකයෙන් අජාසත්ත රජු මෙන් මහා සේනාව පිරිවරා ගෙන කුසිනාරා නුවරට ගොස් එහි කඳවුරු බැඳගෙන සිටියහ. Read More