ලෝක සිතියමෙහි ලංකාව හඳුන්වනු ලබන්නේ පොඩි තිතෙකිනි. ප්‍රමාණයෙන් කුඩා වුවත් ලංකාව තරම් වාසානාවන්ත භූමියක් ලෝකයෙහි කොහි වත් නැතැ යි කිව යුතු ය. බුද්ධ ධර්මයෙහි ‘නිවන’ තැනක් හැටියට සලකන්නේ නැත. එහෙත් ව්‍යවහාර වශයෙන් තැනක් හැටියට සලකා නිවනෙන් මෙහා හොඳ ම තැන කුමක් දැ යි කවුරුන් විසින් හෝ ප්‍රශ්න කරනු ලැබුව හොත් දිය යුතු එක ම පිළිතුර නිවනෙන් මෙහා හොඳ ම තැන ලංකාව කියා ය.
ලංකාව මේ තරම් වාසනාවන්ත භූමියක් ය යි කියන්නේ කවර හෙයින් ද? ස්වභාවික සෞන්දර්යයෙන් පිරී ස්වභාවික විපත්තිවලින් මිදී ලෙවී ලොවුතුරා දියුණුවට වුවමනා හැම අඟ පස‍ඟෙකින් ම සපිරී තිබීම නිසා ය. ස්වභාවික සෞන්දර්ය හැටියට සලකන නිල් තණ, ගහ කොළ, මල් පල, සරු කෙත්, තැනි බිම්, කඳු හෙල්, ඇල දොල, ගංගා, වැව් පොකුණු, මුතු මිණි ආකර, ලේවා ආදියෙන් ලංකාව පිරී ඇත. ස්වභාවික විපත්තීන් හැටියට සැලැකෙන සෘතු පෙරළියෙන් වන පීඩා, භූමි කම්පා, ගිනි කඳු පිපිරීම්, ජල ගැලුම්, සුළි සුළං, වසංගත රෝගාදියෙන් ලංකාව මිදී ඇත. ජල ගැලුම්, සුළි සුළං, වසංගත රෝග වරින් වර ඇති වෙතත් අන් බොහෝ රටවල එබඳු විපත් හා සසඳා බලන විට ඒවා ගණන් ගත යුතු තරම් විපත් නොවේ.
බුදුරජාණන් වහන්සේ ලොවුතුරා දියුණුවට මෙන් ම ලොවී දියුණුවට උපකාර වන පරිදි දේශනා කළ ධර්ම මාර්ගය මේ රටෙහි සම්පූර්ණ වැ ම ඇත. ධනය උතුරුවන උල්පත් එමට ය. අධ්‍යාපන පහසුකම් නොඅඩු වැ ම ඇත. සෞඛ්‍ය තත්ත්වය ද හොඳ ය. ලෙඩට පිළියම් පහසු ය. සදාචාරයෙන් එතරම් පිරිහී නැත. එය දියුණු කැරුගැනීමට පහසු ය. ආශ්‍රයට මිනිසුන් ඇත. සුමඟ පෙන්වන නයුවෝ ඇත. මෙසේ ලෙවී ලොවුතුරා දියුණුවට උවමනා හැම අඟ පස‍ඟෙකින් ම ලංකාව පිරී ඇත.